Column: Eén systeem dat alles kan
Deze column verscheen eerder in het februarinummer van technologietijdschrift De Ingenieur.
In ons Franse vakantiehuisje stond een fantastisch apparaat. Het kon groente grillen, pizza’s bakken, brood ontdooien, pasta koken, fonduekaas smelten, warm water maken voor vaat en koffie en zelfs het hele huisje warmstoken.
Thuis heb ik zeker 15 verschillende systemen die iets of iemand warm maken. Stadswarmte, twee warmtedekens, een tosti-ijzer, magnetron en een inductiekookplaat, een wasmachine en vaatwasser, een kokendwaterkraan, espressomachine en een apparaat voor filterkoffie. Onder het stof in de berging staan nog een BBQ en een elektrische fonduepan. En – net als in dat vakantiehuisje – heb ik ook thuis een oven.
Dat ik thuis de vaat niet doe met water uit de oven, is niet omdat mijn oven minder fantastisch is dan de oven in dat vakantiehuisje. De vaatwasser is sneller, praktischer en simpelweg beter toegerust op zijn taak. Voor de pasta tap ik water uit de kokendwaterkraan, waarna de schelpjes doorgaren op de kookplaat. Niet omdat inductie niet fantastisch is, maar omdat de combinatie nóg efficiënter, flexibeler en betrouwbaarder werkt.
Geen van mijn 15+ warmtebronnen voelt als ballast. Het is ook nooit complex om te kiezen welk apparaat ik wanneer inzet. Juist dankzij de diversiteit en bescheiden overcapaciteit beschik ik op elk moment over de optimale mix aan warmte. Als ik het warm heb en mijn huisgenoot niet, biedt een warmtedeken uitkomst. Als de espressomachine onverhoopt de geest geeft, voorziet het filterapparaat alsnog in mijn eerste levensbehoefte. Zelfs de fonduepan – die vaker is verhuisd dan gebruikt – staat niet in de weg. Ooit op een koude donkere winterdag komt hij vast alsnog van pas.
Ontspullen is een mooi streven, maar je moet er niet in doorslaan.
Ontspullen is een mooi en modieus streven, maar je moet er niet in doorslaan. Zeker in de elektriciteitssector niet. Verschillende politici en opiniemakers promoten het idee om werkelijk alles met kernenergie op te lossen. Kerncentrales zijn echter net als ovens. Eén systeem dat alles kan, maar zelden het beste antwoord op al onze behoeften. Als je dagenlang veel elektriciteit nodig hebt, dan is kernenergie ideaal. Moet je daarbovenop nog een piekvraag in de avond dekken, dan staat een kernreactor echter uren voor te verwarmen en af te koelen om hooguit één uurtje echt in onze behoefte te voorzien.
Gelukkig is flexibiliteit, diversiteit en overcapaciteit ook in de elektriciteitssector de norm. Zelfs in Frankrijk, dat zo verstandig was om 60 gigawatt aan kernreactoren te bouwen in het tijdperk waarin westerse democratieën nog in staat waren tot grootse projecten. Naast al die stabiele reactoren bouwde Frankrijk ook 40 gigawatt aan flexibele waterkracht- en gascentrales en 45 gigawatt aan weersafhankelijke wind- en zonneparken.
Niet omdat kernenergie niet fantastisch is, maar omdat de combinatie nóg efficiënter, flexibeler en betrouwbaarder werkt.
Toen in 2022 tientallen kernreactoren onverhoopt niet inzetbaar waren, was Frankrijk blij dat het nooit koos voor één systeem dat alles kan. Elektriciteit uit gascentrales, hoe kostbaar en CO2-intensief ook, kwam uitstekend van pas. En wind bleek een fantastische bron van elektriciteit, op al die dagen dat het wel waait.
Dankzij flexibiliteit, diversiteit en overcapaciteit bleef de fondue warm. Ook op de koudste en donkerste winterdagen.
Imagecredit: Angela Pham, via Unsplash Public Domain
Oprichter WattisDuurzaam en duurzaamheidsadviseur bij We-Boost Transitions.
- Column: Eén systeem dat alles kan - 04 mrt 2025
- Emissievrij beun- en kraanschip wisselt zijn eigen accu’s - 03 mrt 2025
- Vrachtwagen in half uur bijgeladen met snellader van 1,5 megawatt - 28 feb 2025
Ontdek meer van WattisDuurzaam.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
