Toch geen onderzeese aardgaspijp van Spanje naar Frankrijk
De eerder dit jaar aangekondigde waterstof/aardgaspijpleiding tussen Spanje en Frankrijk zal toch al vanaf de opening puur een waterstofleiding zijn. Dit vereenvoudigt het verkrijgen van Europese goedkeuring én Europese financiering voor het project. De onderzeese BarMar-pijpleiding zal volgens huidige planning in 2030 in bedrijf komen. De ontwikkeling vergt naar verwachting €2,5 mrd. Hieronder het oorspronkelijke bericht van 20 oktober 2022.
Frankrijk, Spanje en Portugal bouwen waterstofpijp voor aardgas
Frankrijk, Spanje en Portugal hebben een akkoord bereikt over de bouw van de BarMar-pijplijn, tussen Barcelona en Marseille. Deze verbinding is bedoeld om waterstof te vervoeren, maar kan ook aardgas transporteren.
De BarMar-pijplijn die Barcelona en Marseille verbindt, is een alternatief voor de MidCat-pijplijn tussen Catalonië en Zuid-Frankrijk.
Het MidCat-project was een beoogde gaspijplijn dwars door de Pyreneeën. De eerste 87 kilometer zijn in 2012 al gebouwd maar er zijn vooral aan Franse zijde altijd zorgen geweest over de milieu- en klimaatimpact en de winstgevendheid van het project. Het nieuwe BarMar-project verbindt de Franse en Spaanse aardgasnetten via zee.
Omdat de BarMar-pijplijn ‘vooral’ groene waterstof tussen het Iberisch schiereiland en de rest van Europa zal vervoeren, past dit project wel binnen de Europese klimaatdoelen. Dat ook het onderzeese alternatief voor onbepaalde tijd aardgas zal transporteren, mag de pret niet drukken. Dat de MidCat-pijp op vergelijkbare termijn evengoed geschikt zou kunnen zijn voor het transport van groene waterstof evenmin.
Met het akkoord op de BarMar-pijplijn, is het afbouwen van de MidCat-verbinding definitief van de baan. De Europese aardgascrisis – in samenspel met de aanzienlijke capaciteit voor regasificatie van vloeibaargemaakt aardgas in Spanje en Portugal – heeft ongetwijfeld een rol gespeeld bij het bereiken van dit compromis. De onderzeese gaspijp zal echter pas ‘eind dit decennium‘ operationeel zijn. Hopelijk kunnen we tegen die tijd in de rest van Europa toe met minder LNG-import en is het al snel na oplevering daadwerkelijk een waterstofpijp.
Bron: Montel, Euronews / Imagecredit: Rodion Kutsaiev, via Unsplash Public Domain
Oprichter WattisDuurzaam en duurzaamheidsadviseur bij We-Boost Transitions.
Ontdek meer van WattisDuurzaam.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Goed plan, maar waarom was er zoveel weerstand voor de MidCat? We hebben ook in een duurzaam energiesysteem tenminste 50% ‘schone’ moleculen nodig. Een ondergrondse leiding kan enorme capaciteiten realiseren, heeft een buffer functie, is veilig, kosteneffectief en relatief snel te realiseren. Een hoogspaningsverbinding daarentegen zal op veel vlakken veel meer impact hebben. Vooral als deze door het landschap komt. Een kabel op de zeebodem is helemaal duur en kan relatief beperkt capaciteit niet leveren … even los van alles er om heen om de kwaliteit van de elektriciteit te borgen.