Zonnestroom uit Australië voor Singapore op losse schroeven
De ontwikkeling van een gigantisch project om zonne-energie vanuit Australië naar Singapore en Indonesië te exporteren loopt flinke averij op. Sun Cable heeft het bestuur van de onderneming aan een bewindvoerder overgedragen, naar verluidt omdat de 2 grootste financiers het niet eens zijn over de strategie. Het doel van voluntary administration is om nieuw kapitaal aan te trekken of het project te verkopen, maar het zal niet meevallen om nieuwe financiers te vinden die rijk en gek genoeg zijn om dit megalomane project tot een succes te maken. Hieronder eerdere updates over Sun Cable.
Australische zonnestroom via kabel van 4.200 km naar Singapore?
Projectontwikkelaar Sun Cable beoogt om in Australië een zonnepark van liefst 10 gigawatt te bouwen, voor stabiele levering van elektriciteit aan Singapore. In 2027 zou de eerste zonnestroom de reis van 4.500 kilometer moeten maken.
Singapore is zonnig, heeft een oppervlakte van 726 vierkante kilometer en 5,7 miljoen inwoners. Australië is nog zonniger, heeft een oppervlakte van 7.700.000 vierkante kilometer en 25 miljoen inwoners.
Dat grote verschil is de basis onder het idee van Sun Cable. Met 10 gigawatt aan zonnepanelen verwacht Sun Cable jaarlijks 20% van het elektriciteitsverbruik van Singapore te leveren. In Singapore zelf zou zo’n zonnepark 20% van het complete land beslaan, 4.500 km verderop betreft de benodigde 120 vierkante kilometer ‘slechts’ 0,0016% van het Australisch grondgebied.
https://youtu.be/ajZEjZEW1F8
“In een wereldeconomie waar de CO2-uitstoot tot een minimum beperkt moet blijven, zou Australië tot de winnaars moeten behoren”, zegt Mike Cannon-Brookes, techmiljardair en een van de eerste investeerders in Sun Cable. “Dit is een ontzettend spannend project, met een potentieel dat de wereld kan veranderen. Als we dit voor elkaar krijgen, heeft Australië een nieuwe exportindustrie te pakken.”
Hoe reëel is een onderzeese kabel van 4.500 kilometer naar Singapore?
In 2019 installeerde heel Australië in totaal 6,3 gigawatt (GW) aan zonnepanelen in parken en op daken. Een zonnepark van 10 GW, te bouwen voor 2027, is op zichzelf dus een gigantisch maar niet ondenkbaar project.
Ook een zeekabel van 4.500 kilometer is nog nooit gebouwd maar valt net binnen het denkbare. De NorNed-kabel tussen Groningen en Noorwegen is met 580 km en 0,7 GW waarschijnlijk nog grootste ter wereld. Sun Cable mikt op een kabel van 2,5 GW om de elektriciteit naar Singapore te transporteren. Dat is dus 3,5 keer de transportcapaciteit en 8 keer de lengte van de NorNed-kabel, die echter al wel sinds 2008 operationeel is.
Dat Sun Cable het beoogde zonnepark van 10 GW koppelt aan een kabel van ‘slechts’ 2,5 GW hangt weer samen met het cruciale derde en meest megalomane maar toch nog steeds denkbare aspect van het project; een accu met een opslagcapaciteit van 20 tot wel 30 gigawattuur, zo’n 20 keer groter dan de grootste accuprojecten nu in aanbouw.
De geraamde totale projectsom – zonnepanelen, kabel en accu samen – komt uit op zo’n $20 mrd. Het lastige is dat Sun Cable niet even kan oefenen met een wat bescheidener project. Het heeft geen zin om een zeekabel van deze lengte met een kleiner vermogen te ontwikkelen. Omdat de zeekabel noodzakelijkerwijs enorm kostbaar is, is een hoge benutting cruciaal. Een hoge benuttingsgraad met zonnepanelen is enkel haalbaar met een overcapaciteit aan opwek en een enorme accu.
Serieus genoeg om niet langer te negeren
Toen ik voor het eerst van Sun Cable hoorde, dacht ik aan een mooie grap. Toen Cannon Brookes en mede-investeerders in november 2019 tientallen miljoenen kiepten, dacht ik aan een mooie gok. Toen Sun Cable in mei 2020 een specialist contracteerde om het traject van de zeekabel in kaart te brengen, dacht ik aan een mooie stap.
Nu ook de lokale overheid van het Noordelijk Territorium en de landelijke overheid zich achter de Australian-ASEAN Power Link (AAPL) scharen, denk ik aan een mooi project.
Of de link tussen Singapore en Australië ooit tot stand komt, blijft spannend. Of Sun Cable de partij zal zijn die dit project naar de eindstreep brengt, blijft spannend. Of er geld valt te verdienen met een project van deze omvang, waarbij van alles mis kan gaan, blijft spannend. Maar dat is de grap met de energietransitie, het is allemaal spannend. Het idee om gigantische volumes hernieuwbare energie per kabel tussen continenten te verplaatsen, is te goed om niet ten minste een keer te proberen.
En oefenen mag en kan natuurlijk wel. Het hoeft echt niet direct intercontinentaal. Het is over zee bijvoorbeeld een kleine 2.000 km van Rotterdam naar Portugal, waar zonnestroom zeker zo goedkoop is als in Australië. Lijkt me een buitenkans voor elk olieconcern dat zichzelf wil herontdekken als een wereldspeler in emissievrije elektriciteit. Wie durft?
Bron: Sun Cable / Imagecredit: Sun Cable
Oprichter WattisDuurzaam en duurzaamheidsadviseur bij We-Boost Transitions.
Ontdek meer van WattisDuurzaam.nl
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Ook als zo’n project rendabel is, wordt gezien het benodigde kapitaal, de financiering een probleem. Verder kan zonnestroom in Portugal nu wel goedkoop zijn maar als er in Portugal tientallen GW’s geproduceerd zal moeten worden zal de benodigde ruimte wel een probleem worden. Ruimtegebrek zal de kWh prijs wel weer opdrijven.
2500 MW met een prijs van 40€/MWh levert bij 8760 uur per jaar een 876 M€/ jaar. Met 20 G€ investering is dat ca. 4% rendement bruto.
Of de prijs moet naar 100 €/MWh, of de kosten omlaag. Zelfs dan is het kiele kiele met de financiering. Puur op centen gaat dit niet zo gebeuren.
Subsidie voor zulke grote projecten voor de gemeenschap is aan te raden.
Eilandhoppen via de ring van vuur, met connecties naar de kabel kan positief uitwerken voor de lokale elektranetwerken daar. Meer interconnecties in bv Indonesië geeft een efficientere opwekking als extra erbij om de bkg emissies te drukken.
https://www.kas.de/wf/doc/21842-1442-1-30.pdf
Ik loop achter.. Maar het plaatje bij ASEAN laat de mogelijkheid daarvan wel mooi zien. Men is al bezig met geleidelijk integreren.
Wat een onzin weer Thijs. Volgens de website van de NVDE is de WERKELIJKE opbrengst van duurzame energie in NL 1% zon en 2% wind. Ga dat eens een keer uitleggen. Get a life Thijs ! Maak je druk om werkelijke oplossingen. De werkelijke wereld is veel ingewikkelder dan jouw energie-disney world. Dream on baby !
https://www.nvde.nl/wp-content/uploads/2020/07/Motivaction-onderzoek-def-e1594910933174.jpg
Lief dat je al die slechte artikelen van mij nog altijd opnieuw de moeite neemt om me te melden waar jij denkt dat ik de mist in ga. Ga zo door Michiel. Ooit leer ik het misschien.
Als het rendement op de investering 4% is, dan is het nooit realiseerbaar. Wat men ‘vergeet ‘ in de berekening, is de afschrijving (5% bij 20 jaar), onderhoud of interesten op de leningen. En daarbij ook nog dat je 20 jaar risicoloos moet kunnen produceren. Wat als Australië politieke beslissingen neemt die het project beperken? Bijvoorbeeld extra belastingen, of een blokkade? Zelfs binnen Europa heb je hierover geen zekerheid. Gas kan je nog bij een ander kopen, maar hier zit je vast. Met deze cijfers lijkt me dit totaal geen haalbaar project.